اینکه نامـــــــــــش

زندگـــیـــست

مرا کــــشت

حـــیــــران مانده ام

آنکه نامــــش مـــرگ است

با مــــن چــــه می کند...!

مے گوينـد قِسمتـــ نيستـــ حِکمَتـــ استـــ

خدايـآ...

مـَن معنیِ قِسمتـ و حِکمَتـــ را نمے دانمــ

امـآ تـو معنےِ طاقَتــــ رآ مے دانـی ...

مـَگــَر نــه ؟؟؟

::. اسطوره ی بچگی هام .::

آنه!

تکرار غریبانه ی روزهایت چگونه گذشت

وقتی روشنی چشم هایت در پشت پرده های مه آلود اندوه پنهان بود

با من بگو از لحظه لحظه های مبهم کودکی ات

از تنهایی معصومانه ی دست هایت

آیا می دانی که در هجوم درد ها و غم هایت

و دوران ملال آور زندگی ات

حقیقت زلالی دریاچه ی نقره ای نهفته بود؟

آنه!

اکنون آمده ام تا دست هایت را

به پنجه ی طلایی خورشید دوستی بسپاری

و در آبی بیکران مهربانی ها به پرواز درآیی

و اینک آنه! شکفتن و سبز شدن در انتظار توست

در انتظار تو…….
 

خدا نشونیشو از کی بگیرم

دارم دق میکنم بذار بمیرم

آخه هنوز دلش از جنس سنگه

هنوز دلم واسه دلتنگی تنگه

چه طور دلش اومد ازپا بیفتم

بهش نازکتر از گل هم نگفتم

باور ندارم منو تنها میذاره

دلم واسش یه ذره شد اما دیگه نیست

لعنت به تو ای دست روزگار

حالا فقط من موندم و این چشمهای خیس

هر چی به من بگی واست همون میشم

فقط یه باره دیگه بیا دستمو بگیر

ای دل صبور و بی کس من

اون دیگه نمیاد پیشت بهونه نگیر

حالا من موندم و همین دوتا چشم گریون

موندم تو این کوچه ها آس و پاس و حیرون

حالا من موندم و تو و شب بی ستاره

من و تو با خاطرهها و اشکهام موندگاره

خدا ازت میخوام یادش نیوفتم

چه حرفهایی که از عشقم شنفتم

خدا اگه نمی شنوه صدامو

بهش بگو دلیل گریه هامو

اونی که گفته بود عاشق ترینه

حتی خیانتش به دل میشینه

بہ يادتـم بہ وسعتــ ـ قلبــ ـ کوچکــم ، شـايد کــم باشـد

اما قلبـــ ـ هــرکـس تمام زندگے اوستــ ـ

تنهایی را دوست دارم...زیرا بی وفا نیست!!!

تنهایی را دوست دارم...زیرا عشق دروغی در آن نیست!!!
تنهایی را دوست دارم...زیرا تجربه کردم!!!!
تنهایی را دوست دارم...زیرا خداوند هم تنهاست!!!

نتهایی را دوست دارم...زیرا ....!!!

در کلبه ی تنهایی هایم در انتظار خواهم گریست و انتظار کشیدنم را پنهان خواهم کرد...

کاش وقتی زندگی فرصت دهد                                         
                                         گاهی از پروانه‌ها یادی کنیم

کاش بخشی از زمان خویش را                                          
                                                وقف قسمت کردن شادی کنیم

کاش وقتی آسمان بارانی است                                          
                                             از زلال چشم‌هایش تر شویم

کاش دلتنگ شقایق‌ها شویم                                        
                                                  به نگاه سُرخشان عادت کنیم

کاش شب وقتی که تنها می‌شویم                                        
                                               با خدای یاس‌ها خلوت کنیم

کاش گاهی در مسیر زندگی                                           
                                                  باری از دوش نگاهی کم کنیم

فاصله‌های میان خویش را                                            
                                           با خطوط دوستی مبهم کنیم

کاش مثل آب، مثل چشمه‌ سار                                             
                                        گونه نیلوفری را تر کنیم

ما همه روزی از اینجا می‌رویم                                               
                                           کاش این پرواز را باور کنیم

کاش با حرفی که چندان سبز نیست                                                 
                                                           قلب‌های نقره‌ای را نشکنیم                  

کاش هر شب با دو جرعه نور ماه                                               
                                         چشم‌های خفته را رنگی زنیم

کاش بین ساکنان شهر عشق                                              
                                    ردپای خویش را پیدا کنیم

کاش رسم دوستی را ساده‌تر                                             
                                       مهربان‌تر، آسمانی‌تر کنیم

کاش اشکی قلبمان را بشکند                                                  
                                          با نگاه خسته‌ای ویران شویم

کاش وقتی آرزویی می‌کنیم                                              
                                           از دل شفافمان هم رد شود

مرغ آمین هم از آنجا بگذرد                                           
                                        حرف‌های قلبمان را بشنود

امشب بی دلیل به اندازه ی یک دنیا می خواهم که ببارم

می خواهم که باز ورق بزنم روزهای انسان بودنت را

بی رحم

چه بودی و چه شدی...؟؟

امشب بی دلیل فریادهای بی صدایی در گلوی من خاموش می شود

امشب بی دلیل باز یاد تو بودم

بی انصاف بس است دیگر

تصمیمت را بگیر که از یادم بری...

چقدر سخته تو چشاي كسي كه تمام عشقت رو ازت گرفته و به جاش يه زخم هميشگي رو به قلبت هديه داده زل بزني و به جاي اينكه لبريز كينه و نفرت بشي حس كني كه هنوز دوستش داري چقدر سخته دلت بخواد سرت رو باز به ديوار تكيه بدي كه يه بار زير آوار غرورش همه وجودت له شده چقدر سخته تو خيال ساعتها باهاش حرف بزني اما وقت ديدنش هيچ چيز جز سلام نتوني بگي چقدر سخته وقتي پشتت بهشه دونه هاي اشك گونه ها تو خيس كنه اما مجبور باشي بخندي تا نفهمه هنوز دوستش داري

کلامی از شیخ بهائی

آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا :

اگر بسیار کار کند، می‌گویند احمق است !

اگر کم کار کند، می‌گویند تنبل است!

اگر بخشش کند، می‌گویند افراط می‌کند!

اگر جمعگرا باشد، می‌گویند بخیل است!

اگر ساکت و خاموش باشد می‌گویند لال است!!!

اگر زبان‌آوری کند، می‌گویند ورّاج و پرگوست ..!

اگر روزه برآرد و شب‌ها نماز بخواند می‌گویند ریاکاراست!!!

و اگر نکند میگویند کافراست و بی‌دین .....!!!

لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد

و جز از خداوند نباید ازکسی ترسید.

پس آنچه باشید که دوست دارید.

شاد باشید ؛ مهم نیست که این شادی چگونه قضاوت شود

آنان كه با افكاري پاك و فطرتي زيبا در قلب ديگران جاي دارند را هرگز هراسي از فراموشي نيست چرا كه جاودانند


* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *


فرمان دادم تا بدنم را بدون تابوت و مومیایی به خاک بسپارند تا اجزاء بدنم ذرات خاک ایران را تشکیل دهد

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *


باران باش و ببار و نپرس کاسه های خالی از آن کیست



* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *



من به خاطر ندارم در هیچ جهادی برای عزت و کسب افتخار ایران زمین مغلوب شده باشم



* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *



همیشه با هم یکدل و صمیمی بمانید تا اتحادتان موید و پایدار بماند



* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *



حرمت قانون را بر خود واجب شمارید و خصایل و سنن قدیمی را گرامی بدارید



* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

اینروزها همه آدمها درد دارند؛ درد پول, درد عشق, درد تنهائی ...
اینروزها چقدر یادمان می رود زندگی بکنیم ..
 

بـه شـــوق دیــــدارت …

چه آب و جـارویــی راه انـــداخــتــه انـــد !

چشـم هـا و مـژه هـایـم

گاه می اندیشم...

چندان هم مهم نیست اگر هیچ از دنیا نداشته باشم

همین مرا بس که کوچه ای باشد و باران..

و خدایی که زلال تر از باران است

برایِ تــــو می نویسم

می رومـــ و پشتـــــ خواهمـــ کــرد به تمـــامیِ تپشــهایِ این دقایــــق

دل خواهمــ کَنـد

بی تـــــو خواهمــ زیـستـــــ

گوش خواهــمــ سپـرد

فریــاد خواهمــ شد

مهربان نخواهمــ بـود ،

دل نخواهمــ سپرد

آرامـــــتر که شدمــ

بــــــی تــــــو خواهمــ مــــــرد ...

دلم برای دیدن چشمهای قشنگت تنگ شده است

دلتنگی هایم همیشگیست

اشکهای روی گونه ام تمام نشدنیست

حالا دیگر حتی گرفتن دستهایت یکی از آرزوهای من است

در آغوش گرفتنت رویای شیرین من است

رویایی که در سر دارم قشنگترین صحنه زندگی من است

تو نمیدانی که آنچه در دل دارم درد چند ساله ی من است

تو نمیدانی که بودنت بهانه ای برای بودن من است

پس بدان و بمان با منی که بی تو ، حتی یک لحظه نیز نمیتوانم بی تو بودن را تحمل کنم

آن زمان که عاشق شدم ، آن لحظه که تو به قلبم آمدی ، قلبم تا ابد مال تو شد و نفس کشیدنم به شرط بودن تو شد

آری حالا که تو هستی ، دلتنگی نیز با من است، سخت است دور از تو بودن تحمل این درد کار من است.

هر لحظه که نفس میکشم ، عاشقتر میشوم ، هر چه با تو می مانم تشنه تر میشوم.

تشنه ی گرفتن دستهای گرمت ، تشنه ی بوسیدن گونه ی مهربانت.

دلم برایت تنگ شده عزیزم ، دلم تنها تو را میخواهد عزیزم.

حالا حرفهایمان بماند برای بعد..
دلخوری هایمان..
دلتنگی هایمان..
و تمام اشکهای من..
با او چگونه میگذرد که با من نگذشت؟؟؟!

خدایا ....
دلم مرهمی می خواهد از جنس خودت !
نزدیـــک ؛
بی خطــــر ،
بخشــــنده ....
...
بی منّـــــــــــــــــت ... !!!

عشق و بندگی

جوانی گمنام عاشق دختر پادشاهی شد. رنج این عشق او را بیچاره کرده بود و راهی برای رسیدن به معشوق نمی‌یافت. مردی زیرک از ندیمان پادشاه هنگامیکه دلباختگی او را دید و جوان را ساده و خوش قلب یافت، به او گفت: پادشاه اهل معرفت است، اگر احساس کند که تو بنده‌ی مخلص خدا هستی، خودش به سراغ تو خواهد آمد.


جوان به امید رسیدن به معشوق، گوشه‌گیری پیشه کرد و به عبادت و نیایش پروردگار مشغول شد، به طوری که اندک اندک مجذوب پرستش گردید و آثار اخلاص در او تجلی یافت. روزی گذر پادشاه بر مکان او افتاد، احوال وی را جویا شد و متوجه شد که وی از بندگان با اخلاص خداوند است. در همان جا از وی خواست که به خواستگاری دخترش بیاید و او را خواستگاری کند، جوان فرصتی برای فکر کردن طلبید و پادشاه به او مهلت داد.

همین که پادشاه از آن مکان دور شد، جوان وسایل خود را جمع کرد و به مکانی نامعلوم رفت. ندیم پادشاه از رفتار جوان تعجب کرد و به جست و جوی وی پرداخت تا علت این تصمیم را بداند. بعد از مدتها جستجو او را یافت و گفت تو در شوق رسیدن به دختر پادشاه آن گونه بی قرار بودی، چرا وقتی پادشاه به سراغ تو آمد و خواستار ازدواج تو با دخترش شد فرار کردی؟

جوان گفت اگر بندگی دروغین که بخاطر رسیدن به معشوق بود، پادشاهی را به در خانه‌ام آورد، چرا قدم در بندگی راستین نگذارم تا پادشاه جهان را در خانه‌ی خویش نبینم؟
 

درگیر عشق
 

درگیر توام ، منی که مال توام ، تویی که زندگی ام هستی ، از آغاز تا آغاز دوباره اش با دلم هستی

و تو آغاز من هستی ، این تو هستی که تنها مال من هستی ، کسی جز تو در قلبم جایی ندارد ، عشق بی تو هیچ معنایی ندارد!

این لحظات با تو بودن است ، که زندگی همیشه پر از عشق و لبخند عاشقانه است ، این روزهای من است ، مثل آن لحظات در گرو با تو بودن است

تویی که چشمانت مرا عاشق کرده ، منی که اینک دلم بهانه تو را کرده ، تویی که به انتظار نشسته ای ، منی که آغوشم هوس در میان گرفتنت را کرده…

تشنه ام ، تشنه ی تو را در میان خود گرفتن ، احساس آن لحظه های گرم ، و رفتن به اوج آن لحظه هایی که با تمام وجود درک میکنم و میدانم مال منی ، تنها مال من، همیشه مال هم!

هیچ چیز جز تو برایم در این دنیا ارزش ندارد ، میخواهم تا زنده ام در کنارت باشم ، میخواهم تا فرصت باقیست محو نگاه زیبای تو باشم

میترسم بمیرم و نتوانم تو را در آغوش بگیرم ، میترسم تو نباشی و من تنها بمیرم!

میترسم بخوابم و در خواب هم نبینم تو را ، حسرت شود دیدنت ، باز کنم چشمهایم را و ببینم دیگر هیچگاه نمیبینمت!

عشق برایم همه لحظه هاست ، از اینجا که بیدارم تا آنجا که خوابم ، و جایی که در آن دنیا میمانم ، از اینجا که در کنارمی تا آنجا که تو را با خود میبرم و جایی که همیشه در قلبم میمانی!

عشق برایم تویی و صدای نفسهایت ، هیچکس که جز تو برایم عشق نمیشود و تو برایم مثل هیچکس نمیشوی! تو برایم مثل بارانی ، پر از طراوت و تازگی ، تو برایم مثل این روزهایی ، روزهای پر از عشق و دلدادگی!

از آنجا که خیلی دوستت دارم ، میتوانی از عمق احساسم بفهمی تو آنقدر با ارزشی که چه عاشقانه میتپد قلبم برایت…